เมื่อวันที่ 19 คุณแม่มีอาการปวดท้อง ท้องแข็งทั้งวันเลย ตอนแรกคุณแม่คิดว่าปวดแบบนี้ไปฉี่ เดี๋ยวก็หายปวด แต่ที่ไหนได้ ไม่ได้หายปวดอย่างที่คิด คุณยายเลยบอกว่าน่าจะเป็นอาการเจ็บเตือน ซึ่งคุณแม่ก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ท้องมันแข็งตลอดเวลา ตลอดวัน ไม่ได้ปวดๆหายๆอย่างที่เค้าว่ากัน แล้วตกดึก ก็ดิ้นเยอะมาก เยอะเกินไป เยอะจนตกใจ แล้วคุณแม่ก็เจ็บอวัยวะเพศมาก ทรมานสุดๆ จนคุณพ่อต้องsearchหาข้อมูล เค้าบอกว่าช่วง 36-37 week จะทรมานที่สุด … คุณพ่อบอกว่าถ้าไม่หายปวด พรุ่งนี้ต้องไปหาคุณหมอ

เช้าวันที่ 20 อาการหายปวดหายไป คุณแม่ดีใจ  คุณแม่เลยไปช้อปปิ้งที่ เวสเกต กับคุณป๊า ไปซื้อของ แล้วคุณแม่ก็ล้ม เพราะไม่ได้มองพื้นว่ามันเป็นสโลปนิดนึง คุณแม่ล้มลงไป เหมือนพื้นห้าง เป็นดั่งหิมะบนkeroro ยังไงยังงั้นเลย เว่อร์จริง คุณแม่ล้มท่าที่Teacherสอน เก็บคอ งอเข่า 555 นึกได้ว่าเฮ้ย ท้องนี่หน่า เราเอาก้นลงไม่ได้ คุณแม่เลยกะว่าเราต้องล้มท่าพับเพียบแน่ๆเลย แต่ดันทรงตัวไม่อยู่ ท้องมันใหญ่ คุณแม่ล้มลงไปนอนกับพื้น แบบนอนตะแคงกลางห้าง แหมมมม….อายสิ่ครัช ดีนะที่เอาศอกลงเจ็บศอกดีกว่าให้ลูกเจ็บ คุณป๊า ก็ตกกะใจ ถือของอยู่พะรุงพะรัง คุณแม่โดนบ่นตามสเต็ป ก็สมควรแล้วหล่ะที่โดนดุ แต่แม่รู้ ลูกไม่ได้เป็นไรหรอก แต่แม่เจ็บศอกมาก พูดเลย – -*

วัน 37weeks3days เป็นวัน Christmas Eve วันนี้เราได้เจอกันอีกแล้วครับลูก วันนี้คุณหมอปูนำ นัดคุณแม่ 14.45 น.  ไปถึง รพ.ประมาณ บ่าย 2 ที่จอดรถเต็มเหมือนเคย คุณป๊า ต้องไปวนหาที่จอดรถ ส่วนคุณแม่ก็ขึ้นไปหาหมอ รอคุณป๊า นั่งรอสักพัก ยังไม่ถึงเวลานัดเลย คุณหมอเรียกซะงั้น- -* คุณป๊ายังมาไม่ถึงเลย … คุณหมอถามว่าเป็นไงบ้าง คุณแม่เลยบอกว่าไปว่า เจ็บแถวๆอวัยวะเพศคะ หมอพูดเหมือนเดิม หน่วงๆสิ่นะ คุณแม่เลยบอกว่าป่าวคะ เจ็บคะ เจ็บหมดเลย ตอนแรกเจ็บแค่ข้างๆ แต่ตอนนี้เจ็บหมดเลย คุณหมอเลยให้คุณแม่ไปซาวด์ดู  วันนี้ไม่เห็นหน้าลูก คุณหมอพยายามแล้ว แต่หนูหลบหน้าไม่ยอมออกมาให้เห็นหน้าเลย..คุณหมอเห็นพุงคุณแม่แล้วตกใจบอกว่า ทำไมท้องใหญ่จัง พอวัดsizeนู๋เท่านั้นหล่ะ คุณหมอบอกว่าหนัก 3.5กก คุณแม่ตกใจมาก เฮ้ยย นี่ยังไม่ถึงกำหนด ใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ กว่าจะคลอดไม่ 4 โลเลยหรอลูกรัก คุณหมอเลยบอกว่าเดี๋ยวหมอขอวัดอีกรอบ วัดใหม่ได้ 3.3กก (ซึ่งแม่ว่ามันก็ไม่ได้ต่างกันเลยนะ-*-) แล้วคุณหมอก็ถามว่า จะผ่าหรือจะคลอดเองคะ คุณแม่เลยบอกว่า ผ่าเถอะคะหมอ แล้วคุณหมอก็ซาวด์ดูรายละเอียดอื่นๆ แล้วprintรูปมาให้ ซึ่งรูปอะไรก็ไม่รู้ ดูไม่ออก …คุณหมอบอกว่าหนูไม่กลับหัว หนูอยู่ในท่านั่ง 🙁

แล้วพอตรวจเสร็จ คุณหมอก็บอกว่าคุณแม่ไม่คุมอาหาร ไม่คุมน้ำตาลแน่ๆ คุณแม่เลยให้สมุดคุณหมอดู คุณหมอบอกว่าเออ ก็คุมน้ำตาลได้นี่หน่า คุณแม่เลยถามคุณหมอว่า แล้วปีใหม่คุณหมอไปเชียงใหม่มั้ยคะ คุณหมอบอกว่าไป จองตั๋วแล้ว ไป 30 บ่าย ,, จะคลอดหรอ คุณแม่เลยบอกว่าคะ แต่จริงๆแล้วคุณพ่อเค้าจะมาคุยกับคุณหมอคะ แต่ว่าวนหาที่จอดรถอยู่ แล้วสักพัก คุณป๊าก็โผล่เข้ามาพอดี … สรุปว่า คุณหมอให้คลอดได้วันที่ 27 ธค.58 เวลา 13.00 น. เพราะคุณหมอถามว่ามีฤกษ์มั้ย คุณแม่บอกว่าไม่มีคะ เอาคุณหมอสะดวกคะ คุณหมอบอกว่าวันที่27 คุณหมอมีตรวจช่วงเช้า แล้วบ่ายว่าง ผ่าได้ คุณพ่อก็ดูข้อมูลบอกว่าดูจากgoogle คุณหมอเลยบอกว่างั้นเอาตามนี้แล้วกัน แล้วคุณหมอก็นัดห้องผ่าคลอดให้  อ่อ วันนี้เอากระเช้ามาให้คุณหมอด้วย แล้วคุณแม่ก็ถามคุณหมอเรื่องการดื่มน้ำหัวปลีว่ามันช่วยเรียกนมแม่ กินดีมั้ย? คุณหมอบอกว่า มันแล้วแต่คนมากกว่า เพราะคุณหมอก็ทำทุกวิธีทาง อะไรว่าดี หามากิน ก็มีน้ำนมน้อย คุณหมอแนะนำว่า ให้ดื่มน้ำวันละ 3 ลิตร กินขิง น้ำขิงเยอะๆ แล้วก็มีวินัยให้การปั๊มนม … แต่ระหว่างที่ฟังคุณหมอพูด คุณแม่ก็วิ้งๆในหัว เฮ้ย!! อีก 3 วันนะ เฮ้ย!! จริงหรอ เฮ้ย!! ทำใจไม่ทัน …. มีคำถามในหัวตลอดเวลา จริงๆคุณแม่ก็อึดอัดพุงนะ เพราะน้องมิคกี้ตัวใหญ่มาก คุณแม่ทรมานร่างมาก แต่พอรู้ว่าน้องมิคกี้จะไม่ได้อยู่ในพุงคุณแม่แล้ว ใจมันหายแวบเลย ก็รู้อยู่ว่า ก็ลูกจะออกมาลืมตาดูโลก เราได้กอด ได้หอมกันแล้ว แต่คงไม่มีอะไรดิ้นๆเตะๆในพุงแม่แล้ว คิดแล้วน้ำตาจิ่ไหล…. สมองคุณแม่เบลอมาก มันรู้สึกตื่นเต้น เหมือนตอนที่รู้ว่าท้อง ,, คุณพยาบาลห้องคลอดโทรมาแจ้งว่า ต้องทำอะไรบ้าง คุณแม่ ก็ตอบ คะ คะ คะ คะ แต่พอวางสาย ก็แบบว่า เฮ้ยย พูดไรไปบ้าง งงๆเบลอๆ สรุปได้ว่า คุณพยาบาลบอกให้คุณแม่เตรียมเอกสารให้พร้อม แล้วก็ให้ถึง รพ.11โมง มาที่ห้องรอคลอด งดน้ำ งดอาหาร

วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ตื่นเต้นที่จะได้เจอหน้าลูกน้อยจัง แต่ก็มีอีกหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้ทำ ยังทำไม่เสร็จ มีอะไรต้องทำอีกหลายอย่างเดียว เหมือนยังไม่พร้อม แต่จะให้เลื่อนวันไปก่อน ก็ไม่อยาก อยากเจอหน้าหนูมากกว่า …แล้วเจอกันนะน้องมิคกี้ 🙂